Het is wennen, dat ff niks moet. Niks nieuws dan. D'r is nog genoeg oude zooi aan de kant te werken, niet in de laatste plaats in de tuin, maar ook in Frankrijk en hier bijv. de Peugeot, die nu op 2 weken na een jaar, één heel jaar bij een garage staat zonder dat dat iets op heeft geleverd. Er is blijkbaar geen vooruitgang en in de weg staan doet ie ook niet, want van hun kant is er geen enkel contact, inmiddels alweer een paar mndn niet. Maar dat zijn niet de dingen, die ik bedoel.
Voor deze mnd ligt in feite alles al vast en dan is de mnd nauwelijks begonnen. Da's nieuw. D'r hoeft niks bedacht te worden, niks geregeld, ik hoef nergens achter aan, waar ik eerder nog niet achter aan ben geweest, etc. Een minimale hoeveelheid 'moeten'. Erg prettig mag ik wel zeggen, hoe ongewoon het ook aanvoelt. En nee, absoluut geen zwart gat. Meer iets met een overdaad aan zon, zand en zee en niet weten onder welke palmboom het het prettigste zou zijn om te gaan liggen. Keuze te over en vrij in het maken.
Geen drang of dwang. Geen gepush. Ik kan er eens lekker voor gaan zitten en me bedenken of ik iets bedenken wil en zo ja, wat dat dan zou kunnen zijn. Het is allemaal pril. Te vroeg om vlaggen zwaaiend en juichend de toekomst in te stappen, maar het kan blijkbaar wel, die vrijwel volledige vrijheid, al is het maar voor je gevoel. Het geeft de burger moed.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten