Ik zou nou, het liefst niet buiten om, ergens naar toe gaan, waar ik de drukte van het leven zou voelen, zonder er direct aan deel te hoeven nemen. In een hotel ga je dan naar de bar. Soms heel treurige plekken, mn in Parijs. Maar soms ook plekken die het hotel min of meer overbodig maken. Je moet het natuurlijk treffen, maar Barcelona was er zo een en het hotel waar we twee jaar geleden verbleven in Wenen viel in het niet bij de bar. Natuurlijk hoop ik zoiets straks ook in Praag te mogen aantreffen. Zo'n plek waar je de tweede dag al met de egards behandeld wordt, die meer passen bij een jarenlange stamgast.
Maar dat terzijde. Iets broeit. D'r verlangt vanalles in mij naar activiteit, drukte, rumoer, menselijk onvermogen. Het is een beetje een dierentuinbehoefte. Ik wil apen zien krabben, leeuwen geeuwen, tijgers brullen, olifanten dollen en zo kan ik nog wel ff doorgaan. Om me heen is het prettig voorspelbaar, te voorspelbaar, soms mag er wel wat minder voorspelbaars doorheen schieten.
Een schietpartij op de werf, het zal in Coves niet gebeuren. Hier zijn geen werven. En als er al gedood moet worden, dan is een mes voor de hand liggender en dan gaat het niet om coke maar om een overhangende pruimenboom en de rechten op de pruimen.
Ik heb het in Frankrijk nooit gehad, maar inmiddels krijg ik hier af en toe zo'n opwelling om ergens over te discussiëren. Lijkt me volkomen de verkeerde plek
Geen opmerkingen:
Een reactie posten