Verder met de aannemer-soap. Gisteren de verbinding eruit gegooid toen de beste man over de rooie leek te gaan. Daar schieten we niks mee op. Leg me uit, hoe je bij een zwart geregelde betaling voor een klus, een keuze waar ik niks mee te maken heb gehad maar gaandeweg achter ben gekomen, ruim 100% opslag wilt hebben nadat de salariskosten (incl. die van hemzelf!) al zijn betaald? Iedereen mag zoveel geld verdienen als ie wil, maar ben ik degene, die dat moet betalen, dan is redelijkheid en traceerbaarheid een vereiste. Of het zo slim spelen, dat ik op beide geen zicht krijg.
Zo slim is hij niet. Bij het begin van de verbouwingen was er meer evenwicht tussen de betalingen en de hoeveelheid handen aan de klus. Nu wil hij voor 6 of 7 mensen betaald worden en heeft in het algemeen drie, waarvan slecht één ervaren kracht, het werk laten doen. Dan kun je wel zeggen dat het niet van de arbeidskrachten maar van de meters afhangt, maar dat is kul. Die hele meters zeggen niks als er geen link naar het aantal werkers is. Nu is het een slepend proces geworden met een te langzame voortgang en dacht hij ook nog eens een 100% bonus te kunnen scoren. Ik vind genaaid worden al niks, laat staan dubbelgenaaid worden.
Straks zien of zijn razernij nog iets constructiefs heeft opgeleverd en anders het zoveelste lesje bedrijfseconomisch begroten en dan heb ik het voor dit jaar gezien. Ik ben inmiddels bijna zover, dat hij wat mij betreft niet meer hoeft te komen. Het maakt de dingen niet makkelijker, maar het gezeik van het moment komt me mijlenver de neus uit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten