Me een Ricard gepermitteerd. Een zonnig drankje. Hopelijk verluchtigd het het richting zwaar weer wegzakkende humeur. Je kunt gezeik een hele tijd pareren, maar het punt, waarop je het niet meer weggeleid, afgevoerd of anderszins weggewerkt krijgt, is maar zelden te omzeilen. Dan maar weer tot 100 tellen, ademhalingsoefeningen van stal halen en in het uiterste geval, maar dan ook echt als niks anders meer effect heeft, met het hoofd tegen de muur bonken.
Tegen de rug schelden heeft weinig zin, de aannemer heb ik gisteren helemaal afgekapt, degene die nou de shit over zich heen krijgt is Mariana, als ik niet uitkijk. Nu kan die ook af en toe het bloed onder mijn nagels vandaan halen, maar dat is nu niet het geval. Een beetje opschieten met die kerstzooi zou wel prettig zijn, kan ik eindelijk mijn kont weer keren in mijn eigen keuken. Wat kan een mens zich toch dwars zitten. Kom op ...
If life seems jolly rotten
There's something you've forgotten
And that's to laugh and smile and dance and sing
When you're feeling in the dumps
Don't be silly chumps
Just purse your lips and whistle, that's the thing
(Uit Monty Python's Always look on the bright side of life.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten