donderdag 13 december 2018

Onderhandelen

 Zo komt van het voorgenomen werk weinig terecht. Alsof de duvel ermee speelt. Ja, nee, niet die in flesjes. Dan zou ik het nog wel snappen. Dit is toch echt absoluut niet, waar ik op zit te wachten op dit moment. Die binnenplaats moet dicht en een lucifer oprapen is nu al een uitdaging laat staan het waterpas in elkaar zetten van een paar houten schotten. Je zou toch verdorie aan samenzweringen gaan denken, die jou niet welgezind zijn. Complotten! Het internet staat er vol mee. Noem een onderwerp met een niet glashelder en van getuigen voorzien verhaal en de mallemolen begint te draaien. De aanslag op JFK natuurlijk, de Twintowers, de landing op de maan, etc.

 Oké, zover zal ik niet gaan, maar enige ongewenste tegenwerking uit onbestemde hoek, daar neig ik nog weleens naar. Ik kan wel weer over HB-roken beginnen, maar laat me gewoon mijn dingen op mijn manier in mijn tempo doen. Extra hindernissen zijn daarin volstrekt misplaats, geheel ongewenst. Het geeft enkel vertraging en vertraging veroorzaak ikzelf al meer dan genoeg.

 Medewerking hoeft niet. Het is voldoende om me niet tegen te werken. Laat de omstandigheden met hun eigen tenen gaan spelen en mij met rust laten. In het weekeinde is sneeuw voorspeld. Dat schiet dus ook niet op. Ik baal. Blijkbaar zit ik weer op de goede weg. Hoop dat het bewegen morgen iets soepeler gaat dan bij de palen, die ik moet richten.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten