Een beetje lopen k*tten met dagelijkse dingen en ander niet te ontlopen oponthoud is helemaal niks voor een beetje bloggen. Dom doewerk is nou eenmaal dom doewerk. Je moet iets met emoties, al heb ik er een hekel aan of vuursspuwen nav de actualiteit, alles beter dan dat gedobber, dat schiet niet op.
Dagen afhandelen van bedrand tot bedrand, Geen irritatie, geen verwondering, geen tegenvallers, geen jubelmomenten. Om kwart over zeven je bed uit en om half acht achter je bureau zitten. Email doornemen, een aantal afspraken nakomen, 'Ja en amen' naar het afdelingsgelul, nog maar een koffie en wachten tot je weer naar huis mag voor de spannende dingen. Zo ongeveer voelde het vandaag. Een oud en bijna vergeten gevoel. Stilte voor de storm?
Ben ik nog te volgen? Ik heb er zelf met regelmaat moeite mee. Tijd voor een lijntje, een shot, een pilletje activiteit. Loskomen van enkel invullen. Komt dat goed uit, dat we overmorgen voor een paar dagen verkassen. Selffulfilling prophecy ten top.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten