Glorieus

 Pakjesavond... Heb ik er ooit aan gedaan? Moet haast wel. Ongetwijfeld met ellelange gedichten en helemaal in het begin natuurlijk met de voorspelbare kinderlijke verwondering. Met vijf kinderen valt er stap voor stap eentje van z'n geloof en wordt deelgenoot gemaakt van de samenzwering van de ouders. Consequentie was, dat je geen cadeautjes meer kreeg, alleen nog maar een kartonnen bord vol pelpinda's, clementines (heette dat toen ook al zo of noemden we die dingen toen gewoon mandarijnen?), snoepgoed en iets groters van chocola met of zonder marsepein afhankelijk van je voorkeur.

 Een geblokkerde huiskamer. Stapels mooi ingepakte cadeau's en allemaal voorzien van een stickertje met de naam van diegene, waarvoor het pakje bedoeld was. Onze huiskamer had twee deuren. Eentje naar de keuken en eentje naar de gang. Die laatste deur werd alleen bij bijzonder bezoek gebruikt en zat voor de rest van de tijd opslot. De verbazing over de van binnen uit de huiskamer geblokkeerde deur naar de keuken heeft jaren stand gehouden, voordat eindelijk het dubbeltje viel van de manier waarop dat werd geregeld.

 Aan surprises maken hebben we thuis volgens mij nooit gedaan, maar daar durf ik geen eed op te doen. Dat was meer voor school en hap/snap door de jaren heen afhankelijk van de mensen waarmee ik verkeerde.

 Kerst was anders. Eenzelfde bord met versnaperingen maar toen ook de Kerstman niet bleek te bestaan, weet niet eens of beide heren tegelijk zijn ontmaskerd, zijn de cadeau's met Kerst gebleven. Het werd nvvt een poging om de club minimaal één van de feestdagen bij elkaar te hebben. Een logistieke puzzel vanaf het moment dat we aan de man resp. vrouw kwamen. Zelfs nadat ik meermaals had aangegeven, geen cadeau's meer te willen, dat het geld beter aan de kleinkinderen kon worden besteed, kreeg ik ieder jaar een postpakketje met de vulling van het kartonnen bord en 'iets' cadeau-achtigs erbij.

 Zelfgemaakte kerstkaarten, cadeautjes, snoep, familiefeest. Mijn moeder heeft daar aan vast gehouden tot ze het letterlijk niet meer kon regelen vanwege haar fysieke beperkingen aan handen en benen. Zo fanatiek ben ik er niet in, maar het wordt tijd dat die kerstboom er komt!