Aftasten

 Zacht en nat of vorst en zon. Dat zijn de twee keuzemenu's voor de komende dik drie mndn. In beide gevallen dus veel binnen zitten of liever bezig zijn. Vroeg me gisteravond, geleund tegen het aanrecht met blik op de verlaten dorpsweg, wat je ook weer met avonden doet, als je niet weer achter het Pc-scherm wilt blijven hangen, geen zin hebt in het boek waarin je bezig bent noch in het lezen van oude kranten, geen Tv hebt (weer een scherm!) en ff niks anders weet te bedenken.

 Tijd om een plekje voor mijn hometrainer te regelen, de muziekinstallatie aan te sluiten, mijn puzzels op te duikelen, de inrichting van mijn (werk)kamer te voltooien. Kortom tijd voor de volgende stap?

 Zou best wel eens kunnen. D'r zijn meer van die momenten die in onduidelijkheid vastlopen. De weggevallen verstoring van de dagen door bouwvakkers biedt ruimte en gelegenheid voor nwe initiatieven. Zelfs zo midden in de winter. Ff oppassen dat de veelvoud aan mogelijkheden het initiatief niet verstikt. Stap voor stap, een voor een en geen gedoe met lijstjes. Het wordt een koffiemoment: "Wat ga ik vandaag doen qua extra's?"

 Het ritme van de huishoudelijkheden begint inmiddels ergens op te lijken. Het kan strakker, beter. Maar wat kan dat niet. Dat is schuren en schaven, deels een taak voor de tijd. Aan mij om er andere, nwe oude bekenden door heen te vlechten voor een steeds mooier en gevulder plaatje. Maar vandaag eerst maar weer een deel van de wijn.