Dit begint weer te lijken op de ouderwets vertrouwde greep op mijn eigen leven. Dingen die lopen zoals voorzien. Een genot! Niet achter feiten aan hollen. Geen tegenwerking uit onverwachte hoek. Meewerkende omstandigheden. Er is niet veel nodig om mij een aangenaam gevoel te geven. Ik had bijna 'gelukkig' geschreven, maar dat slaat in dit kader nergens op. Simpele, domme doe-dingen, die gewoon gedaan moeten kunnen worden, zonder ellende tussen de spaken, etc.
Zien dat ik nog wat slaap mee pik voor ik de lucht in ga met zo'n vervelend klein vliegding. Wie weet in Praag, of er op weg naar toe en anders na afloop in de terugblik. Doeiiii
Geen opmerkingen:
Een reactie posten