Zomaar over het blogmoment heengestapt. Joei, joei, joei!! Dat dat zomaar kan, kan niet. Moet niet kunnen. Mag niet. Is toch gebeurd. Wat doe je eraan? Weinig. Wat dacht je van een ander moment kiezen of benutten? Afgeleid, meer verstoord door de levering van een koerier blijkt een ochtend heel anders te kunnen verlopen.
Van het een komt heel iets anders. Helemaal niet meer bezig geweest met de reeds opgestartte Pc, me over de afwas gebogen en als vanzelfsprekend verder gegaan met het koken van de lunch. Een lunch die nu staat te wachten, omdat Mariana buiten druk bezig is om de haast vergeten tulpenbollen onder de grond te stoppen. De nieuw grond voor in de borders. Bestaande grond is keihard bevroren. Waarom zouden ze je aanraden om die bollen voor het invallen van de vorst in de grond te stoppen? Ach ja. Daar tussendoor fietsen gaat niet werken. En ineens is daar het bestaan van het blog weer, dat aarzelend een vingertje in de lucht steekt om zich kenbaar te maken.
Ja, natuurlijk, hoe kan het me ontglippen. Zelfs meer met de aannemer bezig geweest vanochtend dan met het blog en dus mezelf. Schande! Maar het schoenvulsel voor de pakjesavond is binnen. Dat doet deugd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten