Gata!

 Of te wel: klaar! De honden hebben hun eerste teleurstelling verwerkt en beseffen dat ze niet meer zomaar de vrijheid in kunnen hollen. Het ging echt linea recta vanuit de tuinkamer naar de traliepoort en vervolgens ging de blik naar beneden. Ook die weg was afgesloten met pakketjes dakpannen. Dus terug en rechtom om de schuur. Helaas, dik twee meter hoge schutting. Oké, daar maar die grote plek proberen, waarvan ze blijkbaar al op afstand hadden begrepen, dat die niet meer open was. Maar ook daar vooralsnog nul op het request. Heerlijk om ze vervolgens te zien hollen en spelen. Voor het eerst sinds april of daar ergens dat ze dat weer gecontroleerd op de binnenplaats kunnen. Zelfs Mopke, die lange tijd meer vrijheid heeft gehad als pup, was door het dolle heen. Dit doet goed. Nu kan de blik naar Praag.