zaterdag 8 december 2018

Graafwerk

 De betogers blijven maar door mijn hoofd spelen. Niet die paar vredelievende schatten verdeeld over een aantal Nederlandse steden, maar de origineel Franse gele hesjes. Sinds zijn verkiezing ben ik Macron een beetje uit het oog verloren. Typisch, dat ik de Nederlandse politiek beter volg dan de Franse, terwijl ik daar toch een stuk langer weg ben. Maar hij had grote beloftes bijna visioenen voor een nw Frankrijk meende ik me te herinneren en het was duidelijk, dat hij vroeg of laat de straat tegenover zich zou vinden. Zoals zo ongeveer iedere voorganger is overkomen.

 Maar dan had ik dat toch eerder verwacht bij dingen als 'de flexibilisering van de arbeidsmarkt' of 'het verkleinen van de overheid'. Misschien is hij daar nog nieteens mee begonnen. Dat nu de prijsverhogingen van de benzine en diesel de druppel zijn geweest, is bij iets langer nadenken ook weer niet zo heel gek. Itt Nederland wonen veel meer mensen op het platteland of in kleine dorpen en steden met een openbaarvervoersysteem van 's ochtends heen en 's avonds terug en een klere-end lopen naar de bushalte. Die auto is dan misschien geen noodzaak maar wel een vanzelfsprekenheid. Ik zie Frankrijk bijv ook niet in 2040 werkelijk de verkoop van benzine en dieselauto's verbieden. Mischien in Parijs maar niet in de Auvergne.

 Maar dan nog. En ineens schoot me een verhaal te binnen van de boer wiens zoon pachter was op LpM. Die man kreeg 400 of 450 euro pensioen per mnd. En dan niet in de betekenis van het Nederlandse pensioen maar in de betekenis van algehele oudedagsvoorziening, zoiets als AOW dus maar dan beroepsgroepafhankelijk. En dan was er iets met de SMIC, het minimumloon waartegen minstens 60% van de Fransen scheen te werken. Inmiddels iets van 1500 euro bruto pm. Bij een belastingdruk van bijna 50% blijft daar 750 euro van over. Geen idee of Frankrijk ook een toeslagcircus kent voor minimumloners maar een vetpot is het dus niet.

 Uitkeringen zullen navenant lager liggen en werklozen lopen er zat rond in Frankrijk en daar wringt, volgens mij, de Franse schoen. Ik kan me herinneren dat de boekhouder, excusé, expert comptable ons meermaals waarschuwde geen mensen op contract aan te nemen, omdat je ze eigenlijk nooit meer kunt ontslaan. Daar was veel voorzichtigheid bij geboden. Macron heeft het er dan ook over gehad, dat Fransen een andere houding aan moeten nemen wil de werkloosheid minder massaal worden. Iets met ondernemeningsgeest. Een zeldzaamheid in het Franse land waar een overheidsbaan voor de meesten het hoogst na te streven ideaal is. Een overheid die in Frankrijk iets van een waterhoofd heeft vergeleken met meer commerciële activiteiten.

 Al met al lagen er zat beren op de weg van de nwe president en is hij op zoiets stoms als de energietransitie onderuitgegaan. Nu in Nederland het kabinet er nog over vallen, en ik zal in mijn vuistje lachen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten