Zien dat we die onbestemdheid enige bestemming toewijzen. Gelukkig is daar het huishouden, de redder in nood. Je kunt er op bouwen. Afwas, was, opruimen, schoonmaken. Genoeg om de dagen terug in het gareel te dwingen. Ga mezelf noch de tijd belasten met voornemens. Gewoon aan de slag. Alles met garantie tot aan het aanrecht, want ook zondag was er geen aanleiding aanwijsbaar, die de boel onderste boven bonjourde. Gevoelens zijn strontvervelend als ze hun eigen gang denken te kunnen gaan.
Jammer dat de 'reparatie' van de CD-speler in de kleine geluidsinstallatie niet het gewenste effect heeft gehad. Het ding slaat weer te pas en te onpas delen en liefst alles tussen begin en eind over. En een muziekje was niet weg geweest. Het is vervelend als dingen het ineens niet meer goed doen en je de ervaring mist om er zelf aan te klooien. Dan schuif je de boel besluitenloos voor je uit en heb je in feite alleen zelf bij de neus. Maar oké, dat is voor een andere keer, anders zie ik de bui hangen en komt niks van het in beweging komen terecht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten