Coves is druk vandaag en ws ook volgend weekeinde. De nodige varkens leggen het loodje. Mocht van het in reutelen gesmoord gillen 'genieten' toen ik de heuvel opliep vanochtend. Niet teveel bij stil staan. Op de terugweg hingen ze hier en daar al op aan de achterpoten. Families komen bij elkaar. Buren helpen. Die 120 tot 250 kilo, afhankelijk van hoe vet je het beest hebt weten te mesten, moet vandaag verwerkt worden in diepvriespakketjes, worsten, nog wat andere typische produkten en buikspek dat vandaag gezouten en ergens van de week of volgend weekeind gerookt gaat worden.
Afgelopen jaar een keer meegemaakt. Het is een vettige klerezooi, waar je je niet al te druk moet maken om hygiëne. Zo blijf je tegen een stootje kunnen. Ben volgend weekeinde weer uitgenodigd door de broer van Mariana, maar daar kom ik mooi weg, want ik doe tenslotte ff niet aan vlees. Verder is het koud en dan zijn natte, vettige handen geen lolletje. Na een paar uur voel je je voeten niet meer, want veel lopen doe je niet. En al die sterke drank die geschonken wordt, weet dat niet te compenseren. De romantiek van het platteland kent z'n keerzijdes. Om daar met weemoed aan terug te denken, moet je het volgens mij een serieuze tijd achter je hebben gelaten.
Mariana wil volgend jaar ook een varken 'hebben'. Lijkt me een hopeloos idee, tenzij je de hele verwerking aan iemand of een bedrijfje kunt uitbesteden, dat voor niet al teveel geld het dier transformeert in de gewenste produkten. Ik ga daar geen dag of wat voor staan koukleumen. En dan heb ik het nog niet over de wijsneuzerige familie, die erbij betrokken zal zijn en alles altijd beter weet. Ook wat jij lekker vindt....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten