dinsdag 11 december 2018

Versleten

Tsjoe, drie uur van de wereld geweest en nog aan het bijkomen. Het lijf regelt het zelf wel, als ik er geen aandacht aan besteed. Gelukkig vooraf gestrekt gegaan ipv met mijn hoofd op het toetsenboord terecht te komen. Hoelang zouden de toetsafdrukken na zo'n dut op je voorhoofd zichtbaar blijven? Ondertussen sukkelt het leven verre van soepel voort. Letterlijk. Was het een paar dagen geleden een onwillige spier net onder mijn linkerschouderblad, die liggen tot een uitdaging maakte, nu verpest de onderrug mijn zitten. Ineens ergens vanmiddag was het er, toen ik achter mijn Pc vandaan wilde komen.

 Ingebouwd tussen een tafel, die als bureau dienst doet en de vensterbank van het enige raam in de werkkamer kon ik me net van het ter aarde storten weerhouden. Klinkt prachtig dramatisch, maar je staat stom te kijken, als je rug het verdomt om je te dragen.

 Vond ergens de afgelopen dagen, dat ik het dit jaar niet slecht van af breng in de overgang naar de winter. Geen aangeslagen strot, geen ontstoken blaas. Nog niet tenminste. Zie je maar weer, dat je, dat soort zaken niet moet denken. D'r wordt direct met je afgerekend. Sommigen noemen dat karma. Moet dan wel nog ff bedenken, wat ik verkeerd gedaan heb, behalve het denken dat het best aardig gaat.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten