Twee uur stoepje schoonmaken na een half uur plenzen. Zo krijg je de dag wel om. Geen lunch op tafel, tenminste niet uit eigen keuken. Na het leeg scheppen van de goten, het terug transporteren van de weggespoelde aarde, het egaliseren van het deel waar de zooi vandaan kwam, het graven en verstevigen van een nwe geul (Nederlander tenslotte ...) en het wegspuiten van wat overbleef, was ik meer toe aan een verzorgde maaltijd dan aan het verzorgen van een maaltijd.
Soep, een beetje pasta, glaasje wijn, water, koffie, babbelen en terug om nog wat van de middag en avond te maken. Zelfs nog in de tuin geweest. Spitten was bijna soppen. Je hoorde zuigende geluiden bij het omhoog duwen van de spade. Het gisteren begonnen deel afgemaakt. Voor het goede gevoel. Verder zie ik het morgen wel. De prei had ik niet vorig week hoeven kopen. Het spul staat sinds vrijdag in het water.
Prei, mais, aardappelen en weer spitten. Nog twee perceeltjes te gaan om het niveau van vorig jaar te halen. En natuurlijk wil ik meer. Vorig jaar heb ik notabene 2 weken in de kritieke tuinperiode nabij de evenaar op mijn gat gelegen. En toen had ik het idee, dat me dat enorm op achterstand had gezet. Tegendeel dus. Volgende jaar dan maar weer er op uit eind april/begin mei?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten