Een soeplunch en een paar glazen rosé verder krijgt het leven definitief de overhand en bekent kleur. Twee dagen naar de kloten. Dat stoort me aan dat hele gedoe nog het meest. En dan stapt je ook niet in een rijdend vehikel. Je moet je zooi weer bij elkaar rapen, ordenen, richting bepalen, opstarten en vaart maken. Bij die twee dagen blijft het dus niet.
Maar goed, alles is weer enigszins terug in verhouding. De rest is gewoon het standaard geploeter.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten