Moe. Traag. Gelaten. Ergens best wel een beetje tevreden. Een Duvel opengetrokken. Het lijkt haast wel een ouderwets huiselijke zaterdagavond. Lach me een breuk bij YT-flimpjes van Youp. Heerlijke kankerpit. Aangename generatiegenoot. Staat toch meer met z'n poten in de modder dan de zwevende Freek.
Ja, d'r zijn d'r inmiddels een hoop meer en vooral anderen, maar je kunt niet alles bijhouden. Ik wil dat niet eens. De oude garde (Kan, Gaaikema, Jansen) is me ontgaan, Toon Hermans was me te netjes, te gladjes. Er zijn er vier blijven hangen: Youp van 't Hek, Freek de Jonge, Koot & Bie en Herman Finkers. Waarbij de laatste mij het sympathiekst is, omdat hij als een van de weinigen geen stemverheffing nodig heeft om over te komen.
Eigenlijk moet ik vijf zeggen, maar Joke is nooit tot het grote publiek doorgedrongen. Kijk, zo begint de oude dag ongemerkt. Aan het meeste van wat je doet kleven herinneringen uit lang vervlogen tijden. Herinneringen die te pas en te onpas oppoppen in het heden. Misschien kom ik eindelijk iets meer van mijn jeugd te weten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten