Lekker bezig met de handen in de grond. Plantjes planten. Tuin vormgeven. Begint het te regenen. Een half uur druppelen was geen punt, maar doorgaan terwijl het plenst .... Nou, nee. En erger, ook nu het gestopt is, duurt het een paar uur voordat je op een beetje normale manier aan de slag kunt. Klei heeft zo z'n voor- en nadelen.
Gelukkig geen pure klei, maar toch een behoorlijk percentage. Nu de tuin ingaan zou vergelijkbaar zijn met deegkneden met de voeten. Voor het planten zou dat nog kunnen. Maar dat is gebeurd. Zaaien was de bedoeling. We zien morgen wel weer of ergens aan het begin van de avond misschien.
Omdat het allemaal weer trager gaat dan het bedoeld was, zou het leuk zijn geweest als iemand anders het spit- en maaiwerk zou doen in ik me met de inrichting van de tuin zou kunnen bezig houden. Maar ja, dan moet je weer controleren of het op de gewenste manier gebeurt. Ik moet gewoon niet zo ongeduldig zijn. Het gaat om bezig zijn toch, niet direct om het (eind-) resultaat. Ik zit bijna op het niveau van vorig jaar. Niet alleen meer oppervlakte zou een vooruitgang zijn, ook op het terrein van het onderhoud valt het een en ander te verbeteren. Anders dan vooruitgaan kan het eigenlijk. Kom op, een beetje voldoening kan geen kwaad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten