'Levensleed'

 Een mooie ochtend op deze eerste dag van weer een volgende week. Afwas wacht, was moet opgeruimd, als het wat droger is verder met de tuin en nog veel en veel meer. Vanochtend bedacht dat ik toch beter een lijst van de slepende zaken kan maken. D'r schieten me af en toe dingen te binnen, waarvan ik bijna niet meer weet, dat ik er nog iets mee moet. De non-cyclische sleepstenen. Een hoop moetjes en weinig gewilds.

 Neemt niet weg, dat ik ook niet te veel moet willen, als ik eigenlijk niks, niks verplichtends meer zou willen doen. Dan moet ik vrede hebben met permanente achterstanden, dingen die nooit zullen gebeuren, voornemens die beter niet gemaakt kunnen worden, etc. Dat lijkt makkelijk dan het is.

 Alleen leven zou het al makkelijk maken, maar ik ben blij, dat ik dat niet doe. Daar begint het mee. Maar de onmogelijkheid zit dieper. Neem het lezen van een boek. Ik lees niet steeds weer hetzelfde boek. Een boek gehad, zoek je naar een ander ongelezen exemplaar. Op een gegeven moment, al zal dat een paar jaar duren, heb je alle boeken gehad. Dan moet je de deur uit en in mijn geval zelfs naar Nederland, tenzij je je met de slechte service van Bol.com tevreden stelt. Boeken kosten geld. Het aanbod van ruilkastjes valt vies tegen en bovendien houd ik niet van duidelijk gelezen boeken met vouwen, vlekken, ezelsoren en (deels) missende pagina's. Voor geld moet je misschien niet direct maar op den duur iets met banken. Banken willen iets met geldige legitimatie. Daarvoor moet je eens in de zoveel jaar je paspoort vernieuwen. Dat is tegenwoordig voor mij in Boekarest. Persoonlijk langs komen, zowel voor de 'bestelling' als een week of wat later voor het afhalen. Om een klein kringetje uit te werken van zoiets prettigs en onschuldigs als het lezen van een boek.