Mensen om je heen ..... best aardig af en toe, als je niet teveel geconfronteerd wordt met andermans onhandigheid en andere onvolkomenheden. En als het niet anders kan, wat helaas altijd zo is, dan graag op zo'n manier gedoseerd, dat het geen zelfversterkende effect opleverd. Èn, maar ws is dat teveel gevraagd, met de intentie om niet in herhaling te vallen cq ervan te leren en in het vervolg de dingen handiger, consequenter, doordachter, minder dom en met meer aandacht over de bühne te laten gaan. Mag maar hoeft niet direct tot geniale oplossingen, ingenieuze constructies of diepe filosofische inzichten te leiden, maar enige vooruitgang of aantoonbaar inzicht in cq gevoel voor eigen tekortkomingen zou bemoedigend zijn.
Nee, ik ga geen voorbeelden aanhalen, dan kan ik beter een apart blog beginnen. En natuurlijk ben ook ik niet het perfect, geen fouten of dommigheden producerend unicum, maar daar heb ik toch minder last van. Gek hè? Behalve dat je coulanter bent tov jezelf dan bij anderen zit er ook een frequentieverschilletje van een factor 10 of zo in. Niet in z'n algemeenheid, hoewel ik me mijn levenlang verbaasd heb over het feit, dat de gemiddeld mens zijn minder sterke kanten eerder koestert dan bijschaaft, maar hier in eigen huize. Je kracht is je zwakte, dat klopt. Daadkracht wordt drammerigheid, perfectionisme wordt muggenzifterij, hulpvaardigheid wordt bemoeizucht. Helaas voor de rest werkt het omgekeerd niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten