Niet meer voor mogelijk gehouden, maar alsnog in de tuin belandt en goed werk verricht. Me ook bedacht, dat ik de boel moet aanpassen in mijn voordeel ipv maar op te blijven boksen tegen het onmogelijke aanwezige. Dat betekent in eerste instantie natuurlijk weer meer werk maar op termijn stukken minder ontmoediging.
Delen moeten opgehoogd, perken aangelegd, vaste looppaden, een omheining en nog wat kleiner werk. Mocht de klei dan nog onwerkbaar blijven dan moet er naast een stoot organische materiaal ook maar domweg zand in en dan de frees d'r op. Allemaal niet meer voor dit jaar. Dit jaar zie ik wel hoe ver ik kom. Voor zaaien is de grond te zwaar. Veenmollen hebben zich weer te goed gedaan aan mijn bonen. Iets knaagt aan mijn tomatenplanten. En natuurlijk het onkruid niet te vergeten.
Het is ondanks de natuurlijke tegenwerking prettig om er mee bezig te zijn, als ik eenmaal bezig ben. Maar goed, dat geldt voor meer dingen. Het opstarten is de zwakke plek. Maar dat wisten we al.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten