Het blog kraakt onder het gewicht van Russisch interesse. Zover ik het kan nagaan wordt werkelijk gekeken. Dus niks mis mee, maar nieuwsgierig ben ik natuurlijk, nou zo natuurlijk is het ook weer niet, maar ik ben het wel. Is het een in Rusland verdwaalde Nederlander? Zijn er Russen die het Nederlands machtig zijn? Zit een Nederlandstalige toerist zich te vervelen ergens op een hotelkamer in Rusland? En zo ja, hoe komt ie dan op mijn blog? Is een Rus of Russin via de ongetwijfeld zeer krakkemiekerige vertaling van Google geïnteresseerd is geraakt in mijn schrijfsels? "Vragen, vragen, vragen", zeg je dan tegenwoordig.
Je kunt je fantasie er helemaal op los laten gaan. Het is zo'n moment waarop je ineens weer beseft dat het openbaar is wat ik schrijf en iedereen met een internetaansluiting, waar ter wereld ook, kan het lezen als hij/zij het Nederlands beheerst of tevreden is met wat Google ervan maakt. Ik moet daar niet teveel bij stilstaan. Ik kan de blog ook afsluiten voor publiek. Die vrg is me al eens gesteld. Ik denk, dat dan de lol er gauw af is of op z'n minst de discipline op z'n gat ligt. Ergens is die (mogelijke) lezer (m/v) een niet onbelangrijke stimulans om er mee bezig te zijn. Ergens ben ik fan van fans, van de (vrijwel) anonieme koestering. Voorlopig bevalt me dat nog steeds. Dus: Hallo Rusland!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten