Het grootste blok aan mijn been is in beweging gekomen. Hopelijk is dat het begin van het einde. Het einde van het blok, de berg, het vertrek van een beer. Mooi moment om de hele verdere rest in het kielzog mee te nemen. Het is wrikken en zoeken naar een gaatje, een methode om het breekijzer er het beste tussen te krijgen. Zo min mogelijk schade met een maximaal sloopresultaat. Ruimte creëren. Slopen van oude huizen, of beter het strippen ervan, als ik een beroep ben misgelopen is het dat wel. Meer dan het spreekwoordelijke aantal beroepen gehad, maar dit is nooit verder gekomen dan hobby.
Ik dwaal af. De volgende week doorbijten in slepende zaken. De komende mnd een flitsende start bezorgen. Zou een aangename draai aan de laatste paar weken zijn. Het werken in de tuin gaat z'n prioriteit verliezen aan het klussen. En dan zou eindelijk de afwezigheid van de aannemer z'n vruchten af kunnen gooien. Binnenplaats, gastenhuis en mijn eigen kamer als hoofdthema's naast al die andere kleine k*t klussen, die er overal te doen zijn en maar niet minder willen worden. En natuurlijk het bijhouden en verder uitbreiden van de tuin.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten