Een nacht van niks. Zo stap je in bed. Zo wordt je wakker. De uitzondering op de regel, dus. Blijkbaar een vermoeiende dag gehad gisteren. Had dat idee zelf niet tot ergens op de terugweg van het avondje uit. De wijn had er harder dan normaal ingehakt en het leek wel alsof ik haast had om thuis te komen. Voet van gaspedaal en iets rustiger tussen de gaten in de weg door geslingerd. De weg snakt naar nieuw asfalt en mijn auto op dit soort wegen ook. Op trajecten als deze is zelfs een splinternieuwe auto nog een rammelbak.
Prettig avond achter de rug, maar of de een of andere manier vermoeiend dus en niet alleen voor mij. Ook Mariana had geen zin om meer te doen dan uitkleden en in bed ploffen. Of ik 24 ff wilde controleren, als toch met Prada nog naar buiten ging ..... Dat was al vreemd. Maar ook het bad is overgeslagen en dat is een ware zeldzaamheid. Of het de 2e, 3e of 4e maal die dag is, voor de move tussen de laken gunt Mariana zich altijd nog een badmoment. Je zou bijna serieuze zaken overwegen. Navraag was echter onmogelijk. Toen ik enige minuten later aan de bedrand stond werd er hoorbaar diep geslapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten