Het incasseringsvermogen blijft een zwakke plek in de constructie van mijn bestaan. Er zit gauw meer tegen dan mij lief is. Heb ik zoals een paar dagen geleden weer wat greep op het geheel, is weinig nodig om het evenwicht opnieuw te verstoren. Er moet meer slepende zooi geruimd worden, maar het zou ook prettig zijn als alles gewoon ff zijn gangetje zou gaan. Geen vallende vrouwen. Geen onwillige instanties. Geen defecte vervoersmiddelen. Geen dooie dieren. Gewoon een beetje zon, wat gespit en energie overhouden om de slepende zaken een voor een af te handelen. In het weekend zou het dan zomaar een licht en luchtiger leven kunnen zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten