Nog eentje. Soms wordt je verwend met onzin, die je haren te berge laat rijzen. Een nwe ziekte! Altijd al het idee gehad, dat je maar een naampje zou hoeven te verzinnen en de wachtkamer zou zich vanzelf vullen. Maar het kan ook meer onderbouwt. Ogenschijnlijk tenminste.
Wat is "le dernier cri"? Verbittering! Mijnsinziens niet meer of minder dan het legitimeren van de zg rechten, die mensen meer en meer denken te hebben. Vooral zelf bedachte. Ego probleempje? Je hele jeugd gehoord hoe goed en bijzonder je bent en valt dat in het echte leven tegen? Kortom: Inzet niet beloont? Doel niet bereikt? Voorbij gestreeft? Verbitterd! Nu nog de erkenning en dan een pil, liefs persoonsgebonden. Therapietrajecten zijn er blijkbaar al in overvloed.
Lijkt me, dat we die gelijk massaal kunnen inzetten bij al die zg vluchtelingen. Duizende euro's uitgegeven en dito kilometers afgelegd en uiteindelijk geen bed, bad, brood en bijstandsuitkering. Verbittering ten top natuurlijk en met de nog steeds van iedere werkelijkheid gespeende benadering door de begeleidende instanties worden die lui straks allemaal PTVS (of zoiets) gediagnosteerd, waarbij ze zich dat trauma dan zelf aangedaan hebben. Welvaartsverweking ten voeten uit. Hoe dicht staan we bij de ondergang van de mens als overheersende soort?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten