De tafel was de bedoeling geweest in plaats daarvan lag ik akelig vroeg, afgebrand in mijn nest. Eerst nog gebadderd in de hoop, dat het iets van een oppepper zou geven, maar dat bleek er niet in te zitten. Raar maar voorspelbaar vervolgens een paar uur wakker gelegen en nauwelijks eerder dan normaal in slaap gevallen.
Geen bonte drukte in mijn hoofd maar rust is ook niet de juiste omschrijving. Soort van tussen de wal en het schip. Gelukkig geen gepieker en helaas niet zo blanco, als ik had gehoopt. Ook geen onrustig heen en weer gedraai. Meer de neiging om dan alsnog op te staan en dat idee direct als belachelijk terzijde te schuiven.
Een beetje voor me uit gestaard. De net niet meer volle maan geef voldoende licht om de contouren van de rommel in de slaapkamer te kunnen zien en de balken aan het plafond te tellen. Mooie plek, schoot door me heen, en niet voor het eerst. Mooi plek, lekker bed, aangenaam beddengoed en zacht snurkend gezelschap. Toch iets van tevredenheid, niet dan?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten