Redelijk storingsvrije nacht. Voor mijn gevoel in één ruk de ochtend gehaald. Enkel voor mijn gevoel want ergens in de nacht wakker geworden uit een beetje kolderieke droom. Rollebollen met de vrouw van de garagist in St. Yrieix. Vervolgens wil me de naam van de beste man niet te binnen schieten en zit ik ineens met mijn hoofd in Frankrijk. Frankrijk is nog steeds afgesloten want niet afgehandeld. Zowel LpM als het ooit als toekomstige woonplek bedoelde ensemble.
Vergeten? Nee. Weggestopt? Ja. En dat het opeens zo zonder waarschuwing weer mijn gedachtenwereld binnenfietst maakt me niet vrolijk. Het verstoort het langzaam verhelderende beeld. De verminderde chaos. De neiging naar overzichtelijkheid. Maar anderzijds mag LpM nou eindelijk wel een keertje afgehandeld zijn en kan het ook geen kwaad als ik achter de andere plek aan ga. Makelaars blinken in Frankrijk niet uit in initiatief of hoe zou je dat moeten omschrijven? Het hangt in de étalage of zit in een boekwerk en voor de rest is het achteroverleunen en koffie drinken.
Het herinnert me er fijntjes aan, dat er nog meer losse eindjes zijn dan de direct zichtbare voor me op de tafel. En dan heb ik .....nee, ik ga niet verder opsommem. Er is meer. Ik weet het. Maar nu eerst echt mijn eigen plek in dit nwe bestaan en dan de naslepende zooi uit het verleden. Een reguliere 'werk'plek, geordende administratie, aangesloten muziekinstallatie en fatsoenlijk en bij de tijds materieel. Daarna is de rest aan de beurt. Zò, ik heb gesproken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten