De avond is gevallen. Wat ga ik doen? Het voorbeeld volgen? Volgens mij lag ik al, voordat de avond het voorbeeld had kunnen geven. Figuurlijk dan, maar dat geldt voor de avond ook. Het had wat kunnen worden deze middag, maar het is er niet van gekomen. Waar ging het mis? De verstoring van het krantmoment? Het verpieteren van de maaltijd?
Wintermiddagen luisteren nauw. Een paar onoplettendheden en het daglicht houdt het alweer voor gezien. Kan ik aan het volgende partijtje worstelen met de avond beginnen. Ik kan me gaan pijnigen met wat allemaal niet gebeurd is vandaag, maar als ik me goed herinner, was er niks, dat het niveau van een voornemen gehaald had voor vanmiddag. Misschien voelde ik de bui al hangen.
Het is zonde, dat er niet de plek en (nog) niet het licht is om me in een krant of een boek te verdiepen. Bij al het geproduceer is het soms best prettig om iets te consumeren. Andermans tekst in me op te nemen. Artikel of boek maakt niet zoveel uit, hoewel ik meer van de lange adem dan de snelle indruk ben. Maar uiteindelijk gaat het om het spel van de woorden, meer nog dan wat er precies bedoeld wordt te zeggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten