De metro ontdekt. Spaart onwillige voeten in weinig soepele schoenen. Een laatste blik op het fenomeen kerstmarkt gegooid bij het Rathaus. De markt was er nog maar men was bezig met ontmantelen. Nog niet direct de verkoophutjes zelf, al werd ook daar ingepakt en opgeruimd. Er liepen nog wat verdwaalde toeristen rond. Maar iets van sfeer was ver te zoeken. Deels te vroeg op de dag en voor het grootste deel zoiets als kerstmoeheid. Volgens mij, maar hier speelt inbeelding in mee.
Van Rathaus naar Prater. Over mistroostig gesproken .... Tijd van het jaar in combinatie met vergane glorie? Driekwart van de attracties was gesloten en van de horeca nog meer.
De wandeling heeft toch nog iets nieuws gebracht. Iets waar ik niet zo blij mee ben. Draaiende attracties die bovendien de hoogte opzoeken zijn niet aan mij besteed. Ik heb ze niet altijd gemeden maar er nooit van harte in gezeten. Dat erin zitten doe ik absoluut niet meer. Vandaag bij een moderne versie van een kettingcarousel, die al draaiende zo'n 20 meter of meer omhoog ging, bleek, dat ik ook niet meer naar zoiets kan kijken. Zelfs niet bij voldoende afstand. Het werd me raar in hoofd en buik. Terug in het centrum functioneerde ik pas weer een beetje normaal. Een gepasseerd station, mag ik wel stellen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten