Laat ik eens voorzichtig een blik in de richting van het volgende jaar proberen te gooien met het voornemen om het niet over voornemens te hebben, maar gewoon wat prettig zou zijn en wat zou kunnen, mocht ik het willen. En niet alleen ik.
Ik neig steeds meer naar een jaar zonder verbouwen. Niet alleen een (hopelijk) rustig jaar, maar vooral een jaar waarin we iets van een normaal leven een kans geven.
In januari nog de trap naar en de vloer in de tuinkamer en dan geen permanente aanwezigheid van externe krachten meer. Gewoon klooien in eigen beheer, eigen tempo en met eigen (on)mogelijkheden en meer bezig met leven dan opbouwen. Weg met dat gelul over "Als het af is ...". Het is gvd voor meer dan 95% wat het zijn moet en de nastrompelende details kunnen morgen geregeld zijn, als eindelijk het hakbijl van de keuze in de knopen wordt geplant.
Afmaken en opstarten, kortom, een einde aan het vooruit blijven rennen zonder oog te hebben voor wat gaandeweg al gerealiseerd is. Leven, nu! We hebben geen leven meer voor de boeg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten