Is er leven na de afwas? Ik ben geneigd om "Nee" te antwoorden. Wel naast de afwas. Bij mijn tempo en bezigheden tussendoor is de middag bijna om en het was niet bepaald de vaat van een culinaire uitspatting met legio vrienden en bekenden. Het meandert wat door de middag heen. Muziek passeert. Gegeten. Opgeruimd. En nu weer een gedachtentussenstop.
Ondertussen rent Mariana wat op en neer tussen 13 en 24 met voor mij onduidelijke bezigheden, is haar broer drukdoende om hun tractor gestart te krijgen en moet iets met een mogelijke maisoogst op een van de vele perceeltjes. Half december, in de sneeuw. Wat dat betreft doe ik het nieteens zo slecht. Ik doe tenminste iets concreets en scoor resultaat.
Hoeveel energie de afgelopen weken is gaan zitten is niks tot stand te brengen in 24 is moeilijk te beschrijven. Iedere dag gaan vele uren verloren aan loos geregel. Loos omdat het uiteindelijk niks oplevert, maar er wel uren aan besteed worden. En dan die mais .... machines zijn misschien betrouwbaarder, wat ik waag te betwijfelen, dan Zigeuners, maar twee jaar geleden was met mensenhanden in oktober gepiept, wat nu in december nog voor meer dan de helft moet gebeuren. Moeders draait zich om in haar verse graf.
Niet verwacht, dat al in zo'n korte tijd het effect van de weggevallen drijvende kracht zichtbaar zou worden. Mariana en haar broer missen beide behalve de tijd ook de mentaliteit om zo'n boerenbedrijfje te runnen. Mariana vlucht in eindeloos geregel en haar broer verbergt zich achter het repareren van de tractor en ander materieel. Twee stuurlui, één schip en geen kapitein.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten