De hoeveelste keer is het nu, dat ik bijna letterlijk koud vanuit mijn bed de auto inschuif richting de dierenarts in Sibiu? Achterpoot van Peppie lag vanochtend open. Volgens mij zag ik ook bot of mijn fantasie slaat door. Het beestje was verbazingwekkend kalm met een gat ter grootte van de halve binnenkant van z'n poot.
Nooit gedacht dat het gebrek aan een fatsoenlijke dierenarts het grootste obstakel zou worden. Iedere keer kost het 2 uur rijden en gauw een uur ter plekke. Deze keer 2,5 uur wachten. Ruim een halve dag kwijt doordat iedereen hier honden wil hebben, ze geen manieren leert laat staan socialiseert en als ze lastig of onhandelbaar worden de deur uit knikkeren.
Las toevalig onlangs op het internet stukken over de omgeving van Cluj (900) en Bacau (2500) waar honden opgevangen worden dan wel op een afgebakend terrein worden gedropt. Hoe moet je je dat voorstellen zoveel honden bij elkaar. In de zomer te heet, in de winter te koud, rangorde-gevechten en dan zoiets praktisch als al die drollen en het gezeik. Mag het in Bacau danwel 10 hectare zijn. Dat zijn altijd nog 125 honden op een voetbalveld ... Soms is afmaken humaner, als het tenminste op een nette manier gebeurd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten