Rommelige dag. Aanstaand vertrek eigen. Schone spullen stapelen zich op in de slaapkamer. Of kast of koffer. Morgen de selectie. De kat moest ondertussen naar de dierenarts. De teckel ook, maar die was 'm op moment van vertrek gepeerd. Een duidelijker teken dat het beter gaat met z'n poot is moeilijk denkbaar.
De vierde keer dus voor de kat. Ruim 400 km, iets van 10-12 uur en meerdere honderd Lei en om nou te zeggen dat het resultaat heeft gehad? In mijn idee niet. De dierenarts blijft vol goede moed, stopt de medicijnen en hoopt over twee weken het positieve eindresultaat in aanschouw te kunnen nemen. Ik heb daar zo mijn twijfels bij. Straks moet ondanks km's, tijd, geld en irritatie voor de kat alsnog een deel van het oor eraf. Ik durf er bijna op te wedden.
Op de terugweg boodschappen gedaan in een winkelcentrum waar de drukte slechts een fractie was van in het weekeinde. Raar was het, dat ik geen speciale Kerstkar hoefde te vullen. Een paar dagen voor de Kerst enkel wat simpele boodschappen, de standaard van wat niet in Agnita te krijgen is. Koffiebonen (dat gaat hard met die dingen!), ontbijtspullen en een paar niet-bedachte extra's.
Thuis de aannemer de laatste hand zien leggen aan de bestrating bij de overburen. De beste man moet morgen voor onderzoek naar het ziekenhuis. Soms kunnen vervelende zaken de dagelijkse sleur een prettig duwtje in de rug geven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten