zaterdag 24 december 2016

Inleven

 Een laatste halve dag door de (winkel)straten racen en dan is het rust. Zien of we nog meer kennis opdoen over Wenen behalve qua winkelaanbod. Mensen lopen hier rond alsof het min 15 is terwijl de temperatuur volgens mij nieteens beneden de nul zit. We zijn de afgelopen weken al aardig afgehard. Dat scheelt. Neemt niet weg, dat je van het sloffen door winkelstraten in nette schoenen best kouwe voeten krijgt. Had ik toch mijn pseudo-bergschoenen mee moeten nemen.

 In het hotel inmiddels een beetje de draai gevonden. De kamer een maatje groter dan besteld, dus daar hoor je me niet over. Dat alles stevig aan de prijs is, zat er in. Niet over klagen dus. Wat wel minder is, is het ontbijt. Niet het ontbijt zelf, dat is weer belachelijk uitgebreid, maar de ruimte waarop ze de mensen in de ochtend bij elkaar proppen. Het is krapjes, massaal en bijna op elkaars lip. Bovendien staan mensen regelmatig te wachten totdat een tafeltje vrijkomt. Niet mijn voorkeur, niet het moeten wachten, maar ook niet die massale menselijke nabijheid zo vroeg in de ochtend. En dan ook nog vreemden. Ik zou al bijna een koffie op de kamer moeten nuttigen, voordat ik afdaal richting het ontbijt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten