Nog eentje en dan aan de slag. Het is een raar idee om morgen aan het eind van de middag door Wenen te lopen. De enige keer dat ik er ooit geweest ben, was op weg naar Hongarije vanwege een bodemkunde excursie. Ergens in een jeugdherberg, al durf ik dat niet meer zeker te zeggen. Het zal niet de eerste overnachting zijn geweest, maar de groep was ik in Wenen al zo zat, dat ik alleen de stad in ben getrokken tot diep in de nacht. In de kleine uurtjes in het louche deel van de stad terecht gekomen. In de buurt van het Prater, in wat een homobar bleek te zijn. Blijkbaar bleven die langer op dan 'normale' mensen. De man die het nodig vond mij van de aard van de gelegenheid op de hoogte te stellen, probeerde mij later zelf nog mee naar zijn huis te krijgen. Meer is niet van de stad blijven hangen.
Ik ga dus met een vrijwel schone lei. Onbekend terrein. 'Grootst' en 'kitscherig' zijn woorden die me te binnen schieten als ik me een voorstelling probeer te maken. Dat laatste geaccentueerd door de tijd dat we er verblijven: Kerst. Kerstmarkten, kerstmuziek, kerstversieringen, glühwein, Lebkuchen, etc. Het zal Mariana op het lijf geschreven zijn. We doen het niet, maar als we een extra koffer mee zouden nemen, zou die zonder problemen gevuld worden met voor de handliggende snuisterijen.
Ik ben benieuwd wat voor indruk de stad op me gaat maken. Ik verheug me op de maaltijd op Kerstavond in Le Ciel. Ik ben benieuwd hoe we de Kerstdagen gaan doorbrengen, een doodser moment dan Eerste Kerstdag in een (vreemde) stad is nauwelijks denkbaar. Alleen Nieuwjaarsdag kan dat overtreffen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten