De lunch net aangebraden en in de slowcooker gestopt. Een keukenelement, dat ik meer voor het opwarmen van borden gebruik dan voor het koken. Koken doe ik normaal gesproken in 30-35 minuten, soms loopt dat uit tot een uur, als er meer dan gemiddeld snijwerk bij zit. Dus als ik om een uur of twaalf, half een aan de slag ga is dat tijd genoeg. Voor de slowcooker heb je gauw 2 maar rustig ook 4 uur nodig en zou ik dus al om negen uur achter het aanrecht en/of fornuis moeten staan. Dat is iets voor kerstdagen en dat is maar eenmaal per jaar. De rest van het jaar zit ik dan het blog aan te vullen en die tijdsbesteding heeft bijna iets heiligs gekregen.
Het blog en de hondenwandeling (als ik eenmaal onderweg ben) zijn ochtendbezigheden, die ik niet meer wil missen. Feitelijk de enige twee bezigheden, die zich een vaste plek toegeëigend hebben in mijn bestaan. Minder prominent geldt dat ook voor de afwas, al zou ik niet willen zeggen, dat ik die 'niet zou willen missen'. De rest is een kwestie van prioriteit èn meer nog van de stand van de pet. Een hoofddeksel, waar je me nooit mee zult betrappen. Dat zegt ws genoeg over de waarschijnlijkheid waarmee dingen wel of niet gebeuren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten