Na een half uur aan de afdaling begonnen, scherp op Lady lettend, die nog steeds bij me was. Honden hebben een beter gehoor dan ik. Halverwege de terugweg spurtte Lady weg. Geblaf en daar verscheen Rosa. Een einde verderop zag ik Bobby lopen. Maar nog steeds geen Prada en vooral geen Mopke.
Ook thuis geen weglopers, dus weer terug. Voor ik weer heuvelop moest, kwam Prada er aan, die gewoonte getrouw straal langs me heen stoof. Niet veel later kwam ook het kleintje, dat helemaal zo klein niet meer is. Die was maar wat blij mij te zien en kwam netjes naar me toe. Dat is toch een groot verschil. Zien wanneer Prada het vandaag moe is om buiten rond te struinen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten