Na zevenen, het begint te schemeren. Dag is voorbij. Afgebrand. Vraag me niet, wat ik gedaan heb. Dan moet ik hard gaan nadenken en daar heb ik geen zin. Een hoop niks. Zoiets. Dingen als onder aan de ladder gestaan, waarop Mariana stond om druiven te plukken. Ik ga zo eens uitgebreid in bad liggen. Of ik het verdiend heb, dat gevoel heb ik niet, maar ik ben er wel aan toe en dat laat ik maar prevaleren.
Even compleet afschakelen. Reden? Geen. Niks wat in het oog wil springen. Zelfs bedenken levert weinig meer op dan dubieuze verzinsels. Seizoenswissel? De afgelopen week? Eind van de mnd en weer geen punt achter het verbouwen en dat ws ook over vier weken nog niet. Als ik er over nadenk word ik spontaan doodmoe, maar dat is anders dan afgebrand zijn. Het zal vast wel weer het bekende cocktail-effect zijn. Nee, geen mix van drank maar een teveel aan bij elkaar komende factoren met een totaal gebrek aan stimulans.
Dat zuigt, trekt je leeg. Of het werkelijk zo is qua oorzakelijkheid, zou ik niet weten. Het is een inschatting en ook hier ontgaat me de zin om mijn gedachten bloot te stellen aan denkwerk. Niks meer vanavond. Eigenlijk hetzelfde als vanochtend, al had ik toen nog wel de puf om iets te doen, wat me aan stond. Nu blijft het tot badderen beperkt. Straks. Eerst bloggen..... ja, nee, ik snap het, maar dat is hors catégorie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten