Het zal ongetwijfeld deels aan de zondag(srtust) liggen, maar vandaag was ie er weer: het weldadige gebrek aan geluid al lopend over de heuvelrug tussen Coves en Birghis. Geen geblaat of geblaf, geen motorgeluiden op de grond of in de lucht en ook geen vogelgezang. Complete stilte. Daar gaan ze tegenwoordig in Duitsland voor naar het bos en noemen het Waldtherapie of zoiets. Schijnt uit Japan overgekomen te zijn. Alle zweefgevalletjes duiken daar natuurlijk weer als kippen zonder kop op. Boeken worden erover geschreven, therapieën zijn te volgen, zelfs wetenschappelijk wordt er aandacht aan besteed.
Je kunt de gemiddelde mens nou eenmaal bijna alles wijsmaken. Behalve kalmerend ook weerstandverhogend en natuurlijk zijn er ook weer claims mbt kanker tot aan genezing toe. Nu kan een beetje in de natuur vertoeven nooit kwaad, ook aan bewegen met mate is niks op te merken en hetzelfde geldt voor wat aandacht voor jezelf, ontspannen etc. Maar wat dat bos er bij te zoeken heeft, is me niet duidelijk. Je kunt zonder problemen hetzelfde bereiken achter de geraniums of tussen je coniferen. En verstoren de buren je concentratie dan ga je lekker buiten wandelen. Ergens is vast een rustige plek te vinden met of zonder bomen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten