donderdag 6 september 2018

Doordouwen

 Stemming nog steeds twijfelachtig. Niet goed, niet slecht. Zou er geen stickertje op weten te plakken. Gedaan wat moest gebeuren, aandacht besteed aan de lunch, de werklui waar nodig bijgestuurd of richting gegeven. Gewoon vanochtend begonnen en bezig gebleven. Alleen met de lunch gezeten. En nu natuurlijk. Dat zou toch genoeg aanleiding moeten zijn voor een beter dan onbestemd gevoel. Het leven neemt weer een loopje met de causaliteit.

 Zelfs met de bouw gaat het naar wens, als het tempo buiten beschouwing wordt gelaten en dat is met regelmaat een stuk minder geweest dan nu. Er komt langzaam zicht op de definitieve vormen. Wie weet morgen de dakpannen en anders begin volgende week. Ik kan stiekem beginnen met de hoop, dat ze werkelijk deze mnd een punt aan de verbouwing weten te draaien. Dan zou voor het invallen van de winter, waar men hier 15 november voor aanhoudt, alles wat buiten ligt onder dak kunnen zijn èn, ÈN alle nog ontheemde zooi een definitieve plek toegewezen kunnen krijgen.

 Maar ja, hoop, is er iets, dat je meer vernaggeld? Er is nog genoeg te doen en nu heeft de aannemer ineens dingen bedacht, waar ik me niet van kan herinneren hem die voorgelegd te hebben. Wat moet nog?

1. Pannen op het dak
2. Rondom afsluiten cq wind- en waterdicht
3. Bestrating, al is het niet op straat
4. Rookkanalen in beide uitbouwsels
5. Een vernieuwde houten schuurdeur

 (Dak)ramen en deuren worden door een andere firma gezet, ergens tussen nu en twee weken. Als de ploeg, die nu aan de slag is, 2-3 weken doorwerkt als deze week, moet het, misschien op de schuurdeur na, te doen zijn. Dan is de boel afgesloten en kan op- en ingeruimd worden, de étagevloeren afgewerkt, etc. Maar dan zitten we in het eigen beheer. Ik kan er bijna niet op wachten. Werkt, als het zover is, vast anders uit.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten