maandag 10 september 2018

Vluchtig

 Soms kun je van die momenten hebben, dat je denkt  "Zo zou het altijd moeten zijn." Zoals momenten eigen is het slechts van korte duur. Een voorbij waaiende indruk, een tinteling die de arm af loopt. Kort maar indrukwekkend.

 Net uit bad. Een schoon lijf. Aznavour geluisterd in rode belichting. Hoewel het avond is de ochtendjas aangetrokken. De keuken ingelopen, mezelf een -hopelijk- heerlijk fris-droge witte wijn ingeschonken en op het moment, dat ik richting de Pc wil lopen, bedenken dat Mariana in bad vast ook iets wil. Geen witte wijn, maar dus met twee glazen retour badkamer en ergens tussen keuken en bad verdwijnt het zo lekkere speciale gevoel. Bijna zo frustrerend als een droom die je ontsnapt.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten