dinsdag 4 september 2018

(Kook)kunst

 Onder de douche en sociaal doen. Een maaltijd als dank voor het spelen met mijn leven in hun bedrading. Bij Maria, de nicht van Mariana, die in Italië verzeild is geraakt. Moet ooit een mooie vrouw zijn geweest. Het prototype van de geblondeerde Oost-Europese schone. Ouder dan Mariana mag ik hopen, anders ziet ze er oud uit. Ze zou ook wat minder van de pasta moeten genieten, die ze veel te gaar gekookt aanprijst als een beter voorgerecht dan soep. Lekker dik de parmazaan er overheen en dan klagen over de vele kilo's teveel. Dat ze dan in een legging rondloopt met het T-shirt erin ipv er overheen, maakt dat ik niet geloof, dat ze zo zit met die kilo's.

 Vanavond zou het 'peste' worden. Wederom speciaal, Italiaanse, etc. Nou, het was een redelijke maaltijd voor een doordeweekse hap. Maar speciaal? Nee. Italiaans? Nauwelijks. Wat is Italiaans aan forel uit de oven? Ik zou meer aan zeebaars van de gril denken met een hoop zuidelijke accenten. En weer van die veel te gaar gekookte pasta als entree. De salade was erg goed, maar kwam rechtstreeks van de Penny. De vrg is of de dressing een eigen bijdrage was of uit een flesje kwam. Ook het gebakje was niet mis, maar absoluut niet huisgemaakt.

 Niet het type vrouw van 'doe maar normaal, dan doe je gek genoeg'. Heb haar vorig jaar (of was het het jaar daarvoor?) in Agnita zien lopen. Fier rechtop. Net naar de kapper geweest, oversized zonnebril op, veelkleurige poncho om, op net te hoge hakken om ontspannen te kunnen lopen. Met de helft minder was ze al opgevallen. Haar vent, Giovanni liep 1,5 meter achter haar aan..

Geen opmerkingen:

Een reactie posten