#MeToo en de beoogde Amerikaanse opperrechter. Een tweede dame meldt zich met het verhaal dat ze misbuikt is door de beste man ...... in 1983/84. Highschool-gedoe. Een drankspelletje en waar hij naar haar zeggen met zijn lul voor haar ogen heeft staan wiebelen. Hoever kun je het woord 'misbruik' nog oprekken??? Wat voor generaties staan de wereld te wachten, als je dik in de vijftig maatschappelijk afgerekend kunt worden op een baldadig moment uit je wilde jeugdjaren??? Zelfs in een klooster kun je het dan wel vergeten.
En dan die eerste dame. Wel haar mond opentrekken met alle gevolgen van dien voor de man, die ze beschuldigt, maar zelf niet willen getuigen 'omdat het haar hele leven gaat veranderen.' Hou dan je kop! En waar gaat het over? Hij heeft blijkbaar geprobeerd haar de kleren van het lijf te rukken en in de Volkskrant heet dat dan 'bijna verkracht'?
Ik wil niks goed praten, niet in de laatste plaats omdat ik er zelf niet bij ben geweest, maar dat hier een hoop overtrokken en uit z'n verband wordt gerukt, lijkt me wel duidelijk. Wordt tijd dat dit à la zelfmoordberichtgeving een beetje onder de radar wordt gehouden tot het feitelijke gehalte uitgekauwd is op waarheidsgetrouwheid en bijkomende bedoelingen als aandachtstrekkerij, hak zetten en ergere ongein is uitgefilterd. Nu wordt maar wat geroepen, is het oordeel al publiekelijk geveld, voordat ook maar iets is bewezen en kan de beschuldigde zien hoe hij/zij zijn/haar leven weer op orde krijgt, als op de keeper beschouwt weinig tot niets aan de hand blijkt te zijn geweest.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten