Heerlijk gelopen. Geen prachtig zonnige ochtend maar uitstekend weer om een flink stuk te lopen. Jammergenoeg blokkeerde een schaapskudde onze weg naar boven en moest ik met de honden horizontaal uitwijken. Had ik in een bocht nog omhoog kunnen gaan, maar dat had ik geen zin in. Zo'n verstoring van het originele idee blijft irritant. De honden zijn niks tekort gekomen. Ik denk niet, dat die de toppen vanwege het uitzicht en de rust weten te waarderen. We treffen elkaar daar op het begrip 'ruimte', denk ik.
Gisterochtend wel de omtrekkende beweging gemaakt en van de wijdsheid op de top genoten. Ook het idee alleen op de wereld te zijn doet goed of op z'n minste in een door de mensheid onontdekte streek te vertoeven. Ik weet die waan wel te waarderen. Merkte boven pas weer, dat ik het gemist had in de afgelopen dagen. Heerlijk, dat gevoel los te zijn van alles en iedereen behalve dan de honden. Enkel de wind, wat vogelgeluiden, schapengeblaat in de verte en helaas af en toe nog motorische geluiden.
Ik ga het echt nog eens doen. Over de heuveltoppen richting de bossen van Coves, Apos en Ruja. In de cirkel (met de klok mee) Coves, Birghis, Apos, Pelisor, Richis, Biertan, Copsa Mare, Nou Sasesc, Malancrav, Iacobeni, Stejarisu, Ruja, Agnita praat je over minstens 250 km2 niemandsland, bos, misschien hier en daar een verdwaalde zigeneurhut (of 2, 3, 4) maar geen verharde wegen, geen dorpen, niks dan iets wat akelig dicht bij natuur komt. Moet mooi zijn om daar doorheen te struinen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten