Hoewel de dag redelijk naar wens verloopt, moet wel nog ff de was van gisteren uit de machine halen, word ik er niet bepaald vrolijker op. Integendeel. Kan weinig hebben. Vergeet mijn reacties te relativeren, voordat ik ze naar buiten gooi. Dat stuit op verbaasde gezichten en net die persoon, die het best had mogen ontgelden, komt er alweer met een sisser af. De broer van Mariana liep hier weer rond alsof het zijn huis was. Een irritante manier van doen, die ik al tig-keer heb aangekaart bij zuslief, die er ondanks allerlei beloftes niks aan doet.
Nu heeft die vent ook wel een enorme plaat voor zijn kop. Dat kan niet meer van hout zijn, die moet haast wel uit metaal bestaan. Ieder normaal mens had allang gemerkt, dat hij/zij niet altijd zo welkom is, als zelf bedacht. Maar nee, meneer wil een huis aan houden in het dorp, het idee is, dat hij het doet om zijn vrouw te ontlopen, wat wij weer erg goed kunnen begrijpen, maar eenmaal in het dorp vindt hij het maar stilletjes en dan gaat hij opzoek naar gezelschap. Schapen, kippen en varkens gillen niet niet, maar lullen ook niet normaal terug.
En dat hij Mariana wil spreken, zal mij echt een worst wezen, maar niet hier rondlopen met de air alsof hij er rechten heeft. Bemoeit zich gelijk overal tegenaan, ook tegen de bouw en de aannemer en Mariana laat hem begaan. Heeft altijd het grootste woord maar doet zelden of nooit iets behalve dan klooien aan de tractor. Ook gisteren met de waterpomp. Waarom hij het niet gerepareerd had, ontging me al, maar dus wel niksdoen en vervolgens alles beter weten met gevolg, dat ik kletsnat eindigde omdat hij de manometer verwijderde bij een gevulde waterpomp met 2,8 bar druk. En dan geen verontschuldiging, niks. Nee, ik had de druk er van af moeten halen. Lekker manneke, maar niet heus. Mariana krijgt nog een laatste kans om de mantel der liefde enigszins te lichten, anders gooi ik hem gewoon een keer de straat op. Werkt volgens mij direct.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten