Tegen achten. Schemer.. Bobby gaat eens verliggen. Ik zit tegen de rechter eiken pilaar van wat straks de doorgang naar de tuin wordt. Een bewolkte hemel trekt traag voorbij. Vogels spelen, een vlinder fladdert voorbij. Kleuren vergrijzen. De avond bereidt zich voor op de nacht. Frisheid overheerst.
Mais, 2 meter hoog bij de buren, die we al vier jaar proberen te kopen. Houtzooi in wat ooit een mooie tuin moet worden. Rust. Wat dorpse geluiden op de achtergrond. Ik laat mijn blik over de structuur gaan, die de afgelopen mndn in de plaats is gekomen van de oude schuur. Het overtreft nu al mijn oorspronkelijk beeld. En af is het nog lang niet. Prachtig, dat je zoiets kunt (laten) doen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten