De schuur. Het ding staat zowaar op Facebook. Nee, niet mijn actie. Dat medium mijd ik als de pest. Anderen zorgen helaas met regelmaat voor mijn aanwezigheid en dus blijkbaar ook die van waar we mee bezig zijn. In dit geval de aannemer. Blijkbaar tevreden met het werk, dat zijn werknemers van mijn ideeën hebben gemaakt. Hijzelf heeft er weinig aan bijgedragen.
Mariana kwam met het verhaal, dat mensen uit het dorp 'onze' schuur op het internet hadden gezien. Prettig voor de aannemer, als hij er zijn voordeel mee kan doen. En dan te bedenken, dat in het begin van het bouwproces, ergens in 2013, hij het, mijn op- en aanmerkingen eigenlijk niet meer zag zitten en had willen kappen. In die tijd had hij het rare idee, dat hij het allemaal wel wist en ik 'm vooral zijn gang moest laten gaan. Nou, dat zou me een mooi zooitje zijn geworden.
Inmiddels heeft hij begrepen, dat er meer kan dan beton storten. Dat is leuk meegenomen. Niet dan? misschien hadden we met de schuur moeten beginnen .... maar dat is het welbekende achteraf gelul. Neemt niet weg, dat de schuur iets bijzonders is geworden. Iets Unieks. Ik geniet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten