Gevoelige stemming. Nog steeds, ondanks de taarten die ik er aan het eind van de middag uitgeramd heb. De werkers hebben er niks van overgelaten. Mooi meegenomen. Hoef ik ze niet voor het grootste deel zelf te verorberen. Een paar punten apart gehouden voor Anna, Mariana's ruim negentig jarige zorgenkindje. Ondanks bochel en gebogen formaat nog altijd aardig actief met haar 1,5 meter ... als ze rechtop zou lopen.
Leuk mens, vriendin van Mariana's moeder en iemand die in het dorp haar generatie in hoog tempo richting kerkhof ziet verdwijnen. Kind en kleinkinderen wonen niet direct in de buurt. Ze voelt zich regelmatig alleen en steeds vaker niet lekker. Daar moet je dan maar in je eentje mee klaar zien te komen. Een paar stukken taart doen dan wonderen.
Ws koken we binnen een paar weken ook met regelmaat voor haar. Het zijn van die dingen, die ook bij mijn moeder, en die is 5 jaar jonger, op een gegeven moment teveel waren. Kan mijn moeder het fysiek nauwelijks meer, is dat niet het probleem van Anna. Die ziet meer de zin van al die kookkunsthandelingen niet meer in. Eet daarentegen met veel smaak als het voorgeschoteld wordt. Als het maar zacht en liefst zoet is.
Zo schuiven we verder. Dat waren 8 eieren, nog een stuk of 40 te gaan. Kunnen we geen tweede Pasen organiseren?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten